مایت ها بندپایان کوچک و مرتبط با کنه ها هستند. چندین نوع از کنه ها را می توان در خانه ها یافت
و برخی از آن ها ممکن است انسان را گاز بگیرند. بیشتر مایت ها برای حشرات یا چرنده ها بی ضرر
هستند. برخی از کنه ها، آفت محصولات انباری مانند پنیر و گندم را تغذیه می کنند. برخی دیگر صرفاً
آفت های آسیب رسان هستند و به طور تصادفی از زیستگاه طبیعی خارج می شوند. تنها تعداد کمی
از گونه ها در پرندگان یا پستانداران انگلی هستند, اما این گونه ها گاهی می توانند در خانه ها به
حشرات گاز گرفتنی تبدیل شوند. شناسایی نوع مایت و یا میزبان احتمالی اولین گام در حل هجوم
مایت های داخلی است. مایت های بالغ تقریباً 1 میلی متر طول دارند و می توانند با بزرگنمایی بالای
پاهای بلند خود تشخیص داده شوند. این مایت ها گاهی اوقات یک لکه قرمز
را در زمان خرد شدن ایجاد می کنند.
چرخه زندگی مایت ها:
این عنکبوتیان شروع به تخم گذاری از مراحل لاروی و شفیرگی قبل از بلوغ کامل شدن می کنند ،
آن ها می توانند در خشکی و در آب زنده بمانند. اگرچه اغلب انگل ها برای حیوانات مضر نیستند,
اما برخی گونه ها در طبیعت انگل هستند.
جمع آوری مایت ها:
اکثر شرکت های کنترل آفت بدون اثبات حضور آفت با خانه ای کار نمی کنند. بنابراین جمع آوری
مایت ها قبل از درمان مهم است. مایت های انگلی اغلب در هنگام گاز گرفتن دیده می شوند.
مایت ها را می توان از طریق پوست و یا براش هنرمندان برداشت و در الکل گذاشت. مایت های
جمع آوری شده به این روش باید در یک شیشه یا ظرف ضد آب دیگر با مقدار کمی از الکل قرار گیرند.
هم چنین مایت ها ممکن است که از پوست با یک تکه چسب جمع آوری شوند. دام های چسبنده
ابزاری مفید برای نمونه برداری از بندپایان ریز در اطراف خانه هستند. برای کنترل آنها، چندین تله
چسبان را در اتاق هایی که گاز می گیرند قرار دهید.
چندین آفت کش را می توان در داخل خانه برای درمان مشکلات مایت ها استفاده کرد:
اسپری ها حاوی ساینجرایزد پیرترین هستند که باید در تماس مستقیم با کنه ها باشند، با این
حال درمان تنها تا چند ساعت موثر خواهد بود.
اسپری های حشره کش حاوی پرمترین یا بیفاترین هستند، که در برابر بسیاری از کنه ها موثر
می باشند و باید برای چند هفته ویژگی های کشتاری خود را حفظ کنند.
قبل از اسپری کردن و سمپاشی، برچسب محصول را به دقت مطالعه کنید، تا مطمئن شوید
که این محصولات اجازه استفاده از قسمت های زنده، اتاق های زیر شیروانی و سینه خیز رفتن
را می دهند. اسپری داخل ساختمان باید تنها برای پایه های دیوارها و سایر نقاط ورودی بالقوه
بکار رود، نه روی مبل و یا سطوح دیگر که افراد با آن در تماس مستقیم هستند.
خشک کن، مانند دیاتومیت زمینی یا ارگول سیلیکا می توانند برای خروجی های الکتریکی و یا
دیگر نقاط دسترسی خالی دیوار در مناطق زندگی یک خانه بکار رود.
هنگامی که یک لانه ساخته می شود:
بهتر است ابتدا ناحیه اطراف لانه را بررسی و پاکسازی کنید (به عنوان مثال، با یک اسپری
حشره کش و یا خشک کننده بپوشانید. این امر می تواند خطر پراکندگی مایت های زنده را
از محل و ورود به قسمت های داخلی سازه را کاهش دهد. در زمانی که می خواهید یک لانه
قدیمی موش یا پرندگان را ببرید، توصیه می شود لباس آستین بلند بپوشید، دستکش و یک
ماسک بزنید تا خطر قرار گرفتن در برابر انگل ها، مانند مایت ها و سایر پاتوژن ها را کاهش دهید.
اگر حیوانات خانگی موش مانندی دارید موش صحرایی، موش های سفید و یا همستر در مناطقی
که جای گاز گرفتگی هایی صورت گرفته، حضور داشته باشند، باید به دامپزشک برده شوند و
برای بررسی مایت ها معاینه شوند.
راه رهایی چیست؟
رعایت بهداشت فردی و نظافت روزانه خانه میتواند از تعداد مایتها به میزان چشمگیر بکاهد.
بیشترین جایی که هیرهها در آنجا تجمع دارند روی بالش و ملحفههاست. بنابراین هفتهای یکبار
آنها را با آب داغ بشویید. شستوشو موجب کاهش دسترسی مایت به غذا و
در نتیجه کاهش تعداد مایتها میشود.
در بالشهایی که با مواد متفرقه غیربهداشتی و حساسیتزا پُر شدهاند یا حاوی پَر نشستهاند
علاوه بر مایت، قارچهایی زندگی میکنند که با حمله به ریه و سینوس، تشدیدکننده آلرژی و
عودکننده آسم هستند. اسپورهای قارچ در این نوع بالشها از پوستههای
بدن و مدفوع مایتها تغذیه میکنند.
تحقیقات نشان داده است، این قارچها عامل عفونت در بیماران مبتلا به لوسمی و
دریافتکنندگان پیوند مغز استخوان هستند.
فرش و مبلمان نیاز به نظافت دارد:
و باید هر هفته با جارو برقی تمیز شود. برای به دام انداختن مایتهای موجود در گرد و غبار،
در دستگاه جارو برقی باید از فیلتر مخصوص استفاده شود. با توجه به این که مایتها در مکانهای
خشک و خنک کمتر حضور دارند، هوای داخل خانه باید تهویه شود تا از میزان رطوبت هوا کاسته شود.
اگر لباس و ملحفه به صورت مرطوب داخل کشو و کمد قرار گیرد، مکان مناسبی برای تجمع مایتها
فراهم میآید. موهایتان را داخل اتاق خواب شانه نکنید و جورابهای کثیف و لباسهای نیمه چرک
را در اتاق نگه ندارید، زیرا مملو از سلولهای مرده پوست بدن و منبع غذایی مایتها هستند. از
نگهداری پارچههای پشمی، روزنامه و کاغذ باطله نیز بپرهیزید. موی بدن سگ و گربه محل مناسبی
برای زندگی مایت و شپش است و در اثر راه یافتن این حیوانات در خانه، مایتها در فضا پراکنده
میشوند و میتوانند نیم ساعت در هوا معلق بمانند و سپس روی اشیا یا پوست و مو و مژه و
ابروی شما فرود آیند. پس از آوردن حیوانات به داخل خانه باید اجتناب کنید.